شلنگ خودرو به هر شیلنگی گفته می شود که مایعات یا گازهای خودرو را از یک قسمت خودرو به قسمت دیگر حمل می کند. این شامل اکسیژن، سوخت و مایع خنک کننده است که می تواند آب، ضد یخ یا مخلوطی از هر دو باشد.
هر یک از این نوع مواد به نوع متفاوتی از شیلنگ خودرو نیاز دارد، بنابراین مهم است که بدانید هر کدام چیست و چگونه تفاوت دارند.
شیلنگ کولر ام وی ام 315 احتمالاً شناخته شده ترین نوع شیلنگ خودرو هستند. این شیلنگ‌ها مایع خنک‌کننده را از موتور، جایی که مایع گرمای اضافی را می‌گیرد، به داخل رادیاتور، رادیاتور که برای کمک به خنک شدن سریع آن طراحی شده است، هدایت می‌کنند.
به دلیل مقدار گرمایی که حمل می کنند و فشاری که معمولاً سیستم خنک کننده تحت آن قرار دارد، این شیلنگ ها باید از لاستیک بسیار سخت ساخته شوند.
علاوه بر دو شیلنگ بزرگ رادیاتور، اغلب شیلنگ‌های کوچک خنک‌کننده در اطراف موتور وجود دارد که از یک درگاه مایع خنک‌کننده به درگاه دیگر هدایت می‌شوند.
هر خودرو همچنین دارای شیلنگ های هسته بخاری است که مایع خنک کننده داغ را از موتور به هسته بخاری داخل داشبورد می برد.
سپس فن داخلی هوا را از طریق هسته بخاری فشار می دهد و اساساً از گرمای موتور برای گرم کردن فضای داخلی ماشین شما استفاده می کند. همه این شیلنگ ها از همان لاستیک ضخیم و سخت مانند شیلنگ های رادیاتور ساخته شده اند.
شیلنگ رادیاتور سخت است و از لاستیک ساخته شده است. برخی از انواع شلنگ های خودرو باید در برابر مواد مخرب بسیار بیشتری مقاومت کنند.
به عنوان مثال، شیلنگ های سوخت باید از لاستیک خاصی ساخته شوند که در اثر تماس دائمی با سوخت خراب نشود. با این حال، شیلنگ های سوخت به اندازه گذشته در خودروها رایج نیستند.
سوخت باید از مخزن سوخت که معمولاً در پشت است تا قسمت موتور آورده شود، بنابراین خودروسازان شروع به استفاده از لوله های فلزی برای حداقل بخشی از این فاصله کردند.
همچنین، در خودروهای تزریق سوخت مدرن، سیستم سوخت بسیار تحت فشار است، بنابراین بیشتر خودروها وقتی کاربراتورها از کار افتاد، از شلنگ سوخت استفاده نمی‌کنند.
