آنژیوکت چگونه کار می کند؟ آنژیوکت سبز از طریق یک برش کوچک و دقیقاً قرار داده شده که از سطح پوست عبور می کند و وارد ورید می شود، وارد می شود.
این برش معمولاً با استفاده از یک سوزن تخصصی که آنژیوکات به آن وصل می شود، ایجاد می شود. هنگامی که سوزن به محل مناسب روی ورید رسید، آنژیوکت به سمت پایین شفت سوزن می لغزد و مجرای ایجاد می کند که از طریق آن می توان خون را با خیال راحت خارج کرد و رنگ های تشخیصی را معرفی کرد.
این به متخصصان پزشکی، از جمله رادیولوژیست‌ها، اجازه می‌دهد تا آزمایش‌های مهم را انجام دهند و شرایط بیمار را راحت‌تر و با سوزن‌های دردناک کمتر در طول درمان ارزیابی کنند.
در ACEP News، دکتر تاکو تایرا و من در مورد یک ترفند تجارت در مورد استفاده از آنژیوکت به عنوان بخشی از یک ترفند مانومتر هنگام تلاش برای تمایز کانولاسیون عروق وریدی از شریانی نوشتیم.
به طور خلاصه، پس از یافتن ورید، می توان آنژیوکت را از طریق سیم راهنما تغذیه کرد. سپس می توان آن را به عنوان یک اندازه گیری مانومتری خشن به لوله IV متصل کرد.
ورید مرکزی مورد نظر را با استفاده از آنژیوکت در حالی که فشار منفی روی سرنگ وارد می کنید، کانول کنید. پس از سوراخ کردن ورید، آنژیوکت را بدون سیم راهنما وارد رگ کنید.
سوزن و سرنگ را بردارید و آنژیوکت را در جای خود بگذارید. در صورت لزوم، با استفاده از ترفند مانومتر بررسی کنید که آیا خون منشا وریدی دارد یا شریانی.
بقیه تکنیک مبتنی بر سلدینگر را در هر روتین با وارد کردن سیم راهنما به آنژیوکت ادامه دهید. آنژیوکت چند میلی‌متر کوتاه‌تر از سوزن معرفی‌کننده است و ممکن است برای کسانی که ضخامت بافت نرم بیش از حد دارند یا مسیرهای تونل‌شده طولانی دارند (مثلاً خط ساب کلاوین) کارایی نداشته باشد.
